Karanlik gecenin ardindan dogan sabah güneşi gibiydi ..
Karlı kışın ardindan filizlenen topraktı..
Gözyaslarını avucana doldurmuş bir çocugun pamuk şekerine kavuşmasindaki sevinciydi..
Ilık ılık esen ruzgara karışmış ıhlamur kokusuydu..
Bir kelebeğin özgürce kozasindan cikip gökyüzüne kanap çırpınışıydı..
Bir gülüşün.. dünyanın bütün güzellikleriydi..
Yüzünde açan gamze yuregimin yerinden çıkıp avuçlarima konmasiydi..
Sen gülünce dünya dururdu.. sen gülünce zaman dururdu..
Sen güldüğünde bütün mahlukat tekrar yaratılırdı sanki ..
Bir tek gulusun yeniden doguşumdu âleme..
Bir tek gulusun hüzün tohumlarıni yüregime ekişim,sevincimin,mutlulugumun bedenimde filizlenişiydi..
Bir gülsen..Hep gülsen..bitek bana gülsen ..