| İnsan Kopyası
Karanlıkta göremediğimde,
Uçamadığımda,
Su ve toprak altında,
Nefes alamadığımda,
Soğukta üşüdüğümde,
Sıcakta terlediğimde,
Doğanın parçası olmadığımı hatırlıyorum.
Tek başarım,
“Düşünebilmek”!
Tüm hayatım,
Düşünebildiğim için,
Gurur duyarak,
Ve diğer canlılardan,
Ne kadar üstün olduğuma
İnanarak geçiyor.
Bu dünyaya ait değilim!
Ait olabilmek için her şeyi yapıyor,
Ama zorlandıkça daha cok dışlanıyorum.
Kim bilir…
Belki başka bir gezegenden geldim bu gezegene ve
Adını dünya koyduğum bu gezegenle
Besleniyorum.
Onu yavaş yavaş yiyorum.
Eninde sonunda bitecek,
Ama halen doymamış olacağım.
Ben bir insanım!
Binlerce insanın kopyası…
|