Çevrimdışı

MUHASEBE

Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri !
Sadece, beyni zonk zonk sızlayanlardan biri !

Bakmayın tozduğuma meşhur Bâbıâlide!
Bulmuşum rahatımı ben de bir tesellide .

Fikrin ne fahişesi oldum , ne zamparası !
Bir vicdanın , bilemem, kaçtır , hava parası ?

Evet kafam çatlıyor, gûya ulvi hastalık;
Bendedir duymadığı dertlerde kalabalık.

Büyük meydana düştüm, uçtu fil dişi kulem;
Milyonlarca ayağın altında kaldı kellem.

Üstün çile , dev gibi gelip çattı birden ! Tos!!!
Sen , cüce sanatkarlık, sana büsbütün paydos !

Cemiyet ah cemiyet yok edilen ruhiyle;
Ve cemiyet , cemiyet , yok eden güruhiyle...

Çok var ki , b hınç bende fikirdir , fikirse hınç!
Genç adam al silahını, iman tılsımlı kılınç !

İşte bütün meselem , her meselenin başı,
Ben bir genç arıyorum, gençlikle köprü başı!

Tırnağı , en yırtıcı hayvanın pençesinden,
Daha keskin eliyle, başını ensesinden,

Ayırıp o genç adam uzansa yatağına;
Yerleştirse başını iki diz kapağına,

Soruverse : Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yetiş , yetiş , hey sonsuz varlık muhasebesi?

Dışımda bir dünya var, zıpzıp gibi küçülen,
İçimde homurtular , inanma diye gülen...

İnanmıyorum , bana öğretilen tarihe !
Sebep ne, mezardansa bu hayatı tercihe?

Üç katlı ahşap evin her katı ayrı âlem !
Üst kat : Elinde tesbih , ağlıyor babaannem,

Orta kat : (Mavs) oynayan annem ve âşıkları,
Alt kat : Kız kardeşimin (Tamtam)da çığlıkları.

Bir kurtlu peynir gibi ortasından kestiğim;
Buyrun ve maktaından seyredin işte evim !

Bu ne hazin ağaçtır, bütün ufkumu tutmuş !
Kökü iffet , dalları taklit , meyvesi fuhuş....

Rahminde cemiyetin, ben doğum sancısıyım !
Mukaddes emanetin dönmez dâvâcısıyım!

Zamanı kokutanlar mürteci diyor bana ;
Yükseldik sanıyorlar , alçaldıkça tabana.

Zaman, korkunç daire ; ilk ve son nokta nerde?
Bazı geriden gelen , yüz bin devir ilerde !

Yeter senden çektiğim, ey tersi dönmüş ahmak!
Bir saman kâğıdından, bütün iş kopya almak;

Ve sonra kelimeler ; kutlu, mutlu , ulusal.
Mavalları bastırdı devrim isimli masal.

Yeni çirkine mahküm, eskisi güzellerin;
Allah kuluna hâkim , kulları heykellerin !

Buluştururlar bizi, elbet bir gün hesapta;
Lafını çok dinledik , şimdi iş inkılâpta !

Bekleyin , görecektir , duranlar yürüyeni ;
Sabredin gelecektir , dolmaz pörsümez Yeni !

Karayel , bir kıvırcım; simsiyah oldu ocak !
Gün doğmakta , anneler ne zaman doğuracak ?



Eserin yazarı: Necip Fazıl Kısakürek Eser: ÇİLE