Çevrimdışı

Peygamberimizin Tevazuu…

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, fakirler ve miskinlerle beraber oturur ve onlarla beraber yemek yerdi.
Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, çocuklara uğrar ve onlara selâm verirdi.
Bir adam geldi. Efendimiz (s.a.v.) hazretlerinin heybetinden titremeye başladı. Efendimiz (s.a.v.) hazretleri ona buyurdular:

Sakin ol!
Korkma!
Ben bir melik değiiim!

Ben Kureyş’ten kadîd (güneşte kurutulmuş et) yiyen bir kadının oğluyum!” buyurdular.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, ashabının içine karışarak onlarla beraber otururdu. Sanki onlardan biriydi. Hatta bir yabancı geldiğinde, sahabelere bakar ve onların içinde hangisinin Efendimiz (s.a.v.) hazretleri olduğunu bilmezdi. (Efendimiz s.a.v. hazretlerinin sahabelerden daha özel bir hâli, hareketi, oturması ve giyimi yoktu….) Yabancı kişi, Efendimiz (s.a.v.) hazretlerini tanımak için sorardı.

Efendimiz (s.a.v.) hazretlerini biri çağırdığında mutlaka ona;
Buyurunuz!” derdi.
Bütün bunlar, Efendimiz (s.a.v.) hazretlerinin tevazuu ve onun mütevazı olmasındandı…