Çevrimdışı

Geçip gidiyor bir bir gözlerimin önünden hayat. Sanki her bir anım birer kum tanesi ve her biri birer birer kayıp gidiyor avuçlarımın arasından tutmak bir yana dokunamıyorum bile , insan acısını sahiplenir mi diyorum, ama her seferinde kendimi istemediğim acıyı sahiplenirken buluyorum. Özlüyorum ama susuyorum bir niyet diyorum, hadi bir soluklan ama olmuyor, düğüm gibi çöküyor boğazıma. Kaç saat , kaç gün, kaç hafta hiç bilmiyorum, saymayı bıraktım, geleceksin diye beklediğim her günün sabahında gözlerimi yokluğuna açmaktan yoruldum. Soluğumun kesilmesinden, gelememenden yoruldum. Çalan her kapıya acaba diyerek koşmaktan, kızım kelimesini her duyuşumda dilimde düğümlenen baba kelimesini diyememekten, telefonumda hala babam diye kayıtlı olan o numarayı her gördüğümde aramaya meyil edip ama asla o telefondan senin sesinin gelmeyeceğini bilmekten yoruldum.Babaa ben babasızlıktan çok yoruldum.İçimin hergün eriyip, canımın sağ kalmasından yoruldum.Seni çok özledim
.