| ŞİİR (DEERVİŞLİK VE DERVİŞİ SEVMEK)
DERVİŞLİK VE DERVİŞLERİ SEVMEK
Beraberse aklın bilgiyle,
derviş ol;
otur dervişlerle.
Oturup kalkma dervişten başkasıyla.
Arkalarından konuşma elinden geldikçe.
Anahtarıdır Cennetin dervişleri sevmek.
Layıktır lanete onlara düşman olan.
Cübbeden ibarettir derviş giysisi.
Değildir heves ve gösteriş için.
Almadıkça yol eri nefsini ayak altına,
nasıl yol bulacak Allah dergahına?
Kim bilmezse canının kıymetini,
sultan olur nefsin hilafına.
Değildir yol eri köşk, bağ, bahçe hevesinde.
Eksik olmaz yüreğinde dert hem de yara.
Diksen de gökyüzüne kadar bina,
gireceksin sonunda toprağın altına.
Olsan da güçlü, şevketli Rüstem gibi,
Yerin olacak mezarda Behram gibi.
Keyhusrev gibi payidar olsan da,
Gireceksin mağaraya sonunda.
Oğlum;
gafil olma ahiretten.
Mutlu olma bu dünyanın malından, mülkünden.
Sabret dünyanın belalarına;
şükret nimet vakti Allah’a.
Eserin yazarı: Feridüddin-i Attar Eser: Pendname
|