Çevrimdışı

Demeter Anadolu’da uçsuz bucaksız Frigya ovalarında, altın sarısı buğdaylarla dolu tarlanın biricik tanrıçasıdır Demeter. Toprağı, meyveyi, yemişi, ekinleri ama en çok da insanlığa armağan ettiği buğdayı simgeler.

Anadolu’da tarımın yapıldığı bölgelerde ona büyük sevgi gösterilirmiş bir zamanlar. Antik çağlarda ekin ve hasat mevsimlerinde, ürün kaldırma zamanlarında adına şenlikler, şölenler yapılırmış. Ayrıca Anadolu’lu Anatanrıça Kybele’nin (Kibele) de kızıdır. Ki zaten bu aşamada Anadolu mitolojisi ile Yunan mitolojisi birbirine girmeye başlar. Toprak adına yapılan şenlikler, gelenekler çağlar öncesinde kalmamış, günümüze kadar gelmiş. Çünkü, anadolu’da duyduğumuz ve halk oyunlarında gördüğümüz motiflere bakarsak, Demeter Ana’ya duyulan sevgi ve saygının yaşadığını görürüz. Tarih öncesi çağlardan günümüze dek, bu gelenek biçim ve renk değiştirmiş, ama özde aynı kalarak yaşamıştır.

Yıllar önce yitirdiğimiz, gözleri görmediği için gönlü ile gören halk ozanı Aşık Veysel dizelerinde şöyle seslenmiş: Karnın yardım kazmayınan belinen Yüzün yırttım tırnağınan elinen Yine karşıladı beni gülünen Benim sadık yarim kara topraktır Aşık Veysel, Demeter Ana döneminden toprağa duyulan sevgi ve saygının kutsallığını bugüne taşımıştır. Doğurgan Anadolu toprağı, her çağda kendini sevdirmiş, üzerinde yaşayanlara tarihini, kültürünü, herşeyini vermiştir.

Demeter’in en tanınmış hikayesi baştanrı Zeus’tan olan kızı Persephone’nin (Persefone diye okunur – diğer bir adı Kore) yeraltı dünyası tanrısı ve Zeus’un kardeşi Hades tarafından kaçırılmasıdır. Bir gün Persephone, arkadaşları Nympheler (Kır ve Orman Perileri) ile kırlarda gezinmeye çıkar. Kırlarda gördüğü bir Nergis çiçeğini koklarken birden toprak yarılır ve yeraltı tanrısı Hades, Persephone’yi yerin yedi kat altındaki ölüler diyarına kaçırır. Tanrıça Demeter, bu acıdan sonra toprağa olan ilgisini ve sevgisini kaybeder ve umutsuzca kızını aramaya koyulur. Toprak da tıpkı Demeter gibi davranmaya başlar. Bitkiler, ağaçlar ürün vermez olur. Altın sarısı buğday tarlalarının yerini kıraç topraklar alır. İnsanlar ve hayvanlar yiyecek bir tek ot parçası bulamaz olurlar. Büyük bir kuraklık olur ve tüm canlılar ölüme mahkum olur.

Baştanrı Zeus insanların ölümüne razı olmaz ve bu nedenle Demeter’e yardım etmeye karar verir. Oğlu Hermes’i Hades’e yollar ve onu ikna etmesini ister. Ancak Persephone Hades’e bir sevgi büyüsü ile bağlanmıştır. Hades, Persephone’ye büyülü bir nar yedirmiştir ve bu nedenle Persephone Hades’e bağlanmıştır. Hermes en sonunda Hades’i ikna eder. Artık Persephone yılın yarısını Hades’in yanında yeraltında yarısını ise yeryüzünde annesinin yanında geçirecektir. Böylece Toprak Tanrıçası, sevgili çocuğuna bir süreliğine de olsa kavuşacaktır. Yüzü güler, öfkesi diner, çevresine sevinç verir. Etraf tekrar çiçeklerle kaplanır. Ağaçlar meyvelerle dolar. Toprağa tekrar bolluk ve bereket gelir. Çiftçiler neşe içerisinde tarlalarına çalışmaya koşarlar. Ama Persephone tekrar yeraltına çekildiği zaman, toprak tanrıçası yeniden eski kederli günlerine döner. Dünyadan elini eteğini çeker. İlgisini, sevgisini göstermez çiftçilere. İşte o zaman soğuk tatsız günler yaşanmaya başlar. Yağışlı havalar ve kar eksik olmaz. Bu günlerin sayısının Persephone’nin yeraltında yediği nar tanelerinin sayısı kadar olduğu söylenir.

Mitolojideki bu hikaye, mevsimlerin oluş nedenlerini anlatmaktadır. Her sonbaharda, soğuk günlerin başladığı, yaprakların döküldüğü zaman P[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]ephone’nin yeryüzünü terkedip, yeraltına Hades’in yanına inmektedir. Kış ayları boyunca orada kalmakta ve annesi Demeter kederinden ilgisini ve sevgisini topraktan esirger. İlkbahara doğru, yeryüzüne çıkan Persephone, Demeter’i tekrar mutlu eder ve tanrıça da toprağa döker bu sevgisini. Bu sayede doğa canlanır!



TappTaze..

__________________

#MustafaKemaLAtatürkTorunuyum..ღ ❦

{22~02~`22..∞}
{09~09~`22..ღ}