| Reaya
Reaya
Bir hükümrana bağlı ve ona vergi veren kişilerin tümü. Bir araya gelmiş insan topluluğu anlamına gelir. Osmanlı Devleti'nin toplum yapısında köle ve tutsaklarla, kentli esnaf ve tüccarlar arasında yer alan reayalar, tarımla uğraşır ve yetiştirdikleri ürün üzerinden vergi verirlerdi. Zamanla özelleşen bu deyim Müslüman olmayanlar için kullanılmaya başlandı. Reayadan alınan başlıca vergiler "cizye", "haraç" ve "avârız akçası"ydı, sonradan bunlara yeni vergiler de eklendi. Reayayla timar ve zeamet sahipleri arasında çıkan anlaşmazlıklara "toprak kadısı" denilen gezici kadılar bakardı. Tanzimat ile birlikte reayaya uygulanan ağır vergiler hafifletildi. II. Meşrutiyet ile (1908) birlikte de, reayaya uygulanan ayrı hukuk kaldırıldı. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuyla tüm yurttaşların eşitliği ilkesi kabul edildi ve reaya ortadan kalktı.
|