Bu kendi seçimimiz olmayan hayat döngüsüne.
Söylemlerim ağır gelebilir sana,
Ve hatta sövebilirsin bana umarsızca,
Arkandan döktüğüm kelimeler boyunca....
Ama bu kez;
Sana değil sövmelerim,yermelerim,
Ben bu gece,
Yalnızlığa dalaşmayı seçtim...
Paralel evrenlerden birini seçesim var kendime;
...ki bilirsin ben istersem giderim uzaklara,
dönmem...
İki çarkın arasına sıkışmış misali her daim kelimelerim,
Yalnız,
Umarsız,
Ağır....
İsyan etsek ya biz seninle yine,
Bu kendi seçimimiz olmayan hayat döngüsüne.
Hangi yazgıları seçiyoruz biz hayata dair?
Ölmeyi bile seçemezken bu denli
Yalnız iken...
Bıraksak oynamayı;
Salınsak yerin altına binlerce çengelden biriyle;
bir silah olabilir mesela...
-Dur
ben durayım...dünya durmuyor sonuçta....
Evet,yalnızım,itiraf ediyorum;
Yüzyıllar sürecek bir yalnızlığa prangalı,
Makus tallihine yenik bir mahkum misali...
Bırakıp gidesim var herşeyi,her yeri;
İyide...
Seni bırakamıyorum ben....
Seni.... |