Sus
Yalnızım diyorsam yalnızım !
Neden her gece,
Karanlık bir odadayım sanıyorsun,
Gölgeme bile yer yok bu yalnızlıkta,
Değil ki sen gelesin;
Aklıma......
Sus;
Dinle sessizliği,
Kelimelerden bir yağmur boşanacak;
Sağanak ve edepsiz !
Ölümüm gürültülü olacak !
Bir silahın namlu dumanından yaşaracak;
Gözlerin...
Yorulacaksın mezar kazarken ben bu aşka,
Benden fazla...
Eski ben olacağım;
Bacak aranı ıslatacak yine ıslak gözlerim...
Nasıl bir tezat bu yarabbi !
Sen;
Üç kuruşluk bir otel odasının,
zavallı başrolü...
Ben;
Arka plan fotoğrafı bu rezilliğin...
Seni ''sen''den yeniden yaratmaya çalışıyorum bak,
Yeni anlamlar...
Küfürler...
Sövmeler...
Yatağın ucundaki enjektörle;
Damarlarıma over-dose ''yalnızlık'' vuruyorum...
Bir şarkı açıyorum sonra,
Edepsiz bir şehvet giyip üstüme,
Seni düşlüyorum.
Ben seni;
Her pozisyonda bir kez daha terkediyorum !... |