Çevrimdışı

Sana rastladım eski bir anıda. Sen yine güzeldin tüm her şeyden. Bende güzeldim ama senin yanında. Gözlerim gülüyordu. Bir tek sana değil tüm dünyaya umut saçıyordu gözlerim. Ne zaman sana bakarken flaş patlasa uzak bir umuda bakıyor gibiydi gözlerim. O zamanlar farkında değildim bunun. Yanındayım ya öpsem teninin yumuşaklığını hissediyordum ya o yetiyordu işte.Gerisi… Ülkenin hali boktanmış, işsizlikmiş, dertmiş tasaymış… Hepsi boştu. Ömrümce kurduğum hayal gerçek olduktan sonra kim netsin parayı pulu… Bilirsin kolay kurulur hayaller, üstelik masrafsızdır. Hayallerimin kısa bir süre de olsa gerçek olduğunu gördüm o fotoğraflarda. Sonra birkaç damla yaş… İşin gerçeği gidişin o kadar koymamıştı. Alışmıştım gitmelerine, sensizliğine. Ama sonra sonra anladım ara ara da olsa sana dokunmanın kıymetini. Biliyor musun fotoğraflara dokununca seni hissetmiyor insan. Fotoğraflar soğuk, gece soğuk… Sensizlikse buzdan bir kale… Neden böyle oluyor bilmiyorum. Seni hatırlatan bir şarkı da yok. Yakıştıramadım çünkü… Ama bir yerlerde bir şekilde karşıma çıkıyorsun. Birileri seni anlatıyor bana. Ağlayamıyorum… Ağlayamamak ne kadar kötü biliyor musun?İnsanın içine bir şey oturuyor. Yok böyle bir şey… Tarifi yok, şarkısı yok. Sonu yok… Neyse diyor ya bir şarkıda:

Yüreğime basa basa
İçimden yar gidiyor
Ağlama iki gözüm
Biraz daha dur