Çevrimdışı

Onurunu Arayan Adam



Ey gece,lütfen gitme.
Aydınlığa bırakma beni,
Utancımı açık etme.
Karanlığının kucağında
Sanki anamın kucağındayım
Vay be deli Sadara
Onurunu yitirdin,yastayım
Bir sürüngen gibi,
Leşimi sürükleyerek çölde
Kaybolmak peşindeyim..


Hayır hayır,doğu ufku
Yapma bana bunu
Ne olur kızarma
Benimde yüzümü kızartma,
Biraz daha zaman ver,
En azından Kodar’ın mezarına
Ulaşmama izin ver...
Allah’ım nolur bana acı,
Ben yaralıyım
Sensin yaramın ilacı.
Bilirim,hak etmeseydim
Salmazdın üstüme bu belayı
Ne acıymış tanrım yaşamak,
Şimdi anladım canına kıyanları
Meğersem senin imtihanın,
Ne de zor ve ölememek
Ne de çaresiz bir dert...
Aydınlığı görmek,
Bu kadar mı acı olur.
Defol git güneş,
Bugün doğmasan nolur
Halkı sokaklara dökmesen,
En azından Kodar’ın mezarına
Ulaşana dek.
Ah şu bacaklarım bir tutsa,
Yorulmak bilmeden koşardım
Lakin ne tuhafki bu güne dek
Ben bacaklarıma yüktüm,
Şimdi onlar bana yük..