| Selamlar olsun sana, Ya Muhammed
Dünyamızı şereflendirdiğinde,
Sanki güller açmıştı kainat.
Müjdeleşiyordu tüm varlık alemi,
‘Muhammedü’l-Emin’ doğdu diye…
Kainat o an eğilmiş bir dal gibi,
Selamlıyordu varoluş sebebini.
Ardından aralandı kara bulutlar,
Bir güneş gibi parladı, islamın nuru.
Yağmaya başladı sağnak rahmet yağmuru.
Ne kisralar dayanabildi rahmetine,
Ne de bin yıllık mecusi ateşi…
Selamlar olsun sana, Ya Muhammed!
Selamlar olsun sana, Ya Resulüllah
|