Körebe
1.Gün
ey başkaldırmışlığıma şahitlik eden
sağır vakitler..
dün ölmüş cenazeler kalkıyor içimden
koyu renkli perdeler çarparken
gecenin orta yerine
bana yazılmış türküler lekeleniyor damağımda.. ’’göreceksin hepimizde hep bir kavgada
umudu yitire yitire
körebe oynarken öleceğiz’’
..
2.Gün
bu bir isyan
bu bir heyelan desemde
düşsemde uçurumlardan
gözleri yitmeyen çocuklar
tutuyor ellerimden
umut veriyor yüzüme
güneşi bırakıyor ellerime
diriliyor aklım!
ışıyor yanı başım!
ve toprak bıçaklıyor bağrımın
leş duvarlarını..
parmaklarımdan fırlıyor cüzzamlı satırlar
kara kaplı kitaplarda can veriyor
eksik dizeli şiirler..
ah içimde eksik kalan!
bak! yinede
her sabah ilkbahar..
her sabah bin umut..
... ’’bu korku içimde felaket bir sığıntıydı belki..
ve gittiğim yol alışkanlığımdı
usanmadan yürüdüm..’’
..
Belma
__________________ Raki içen kadın yurtta sulhtur ağdalı değil nağmeli sever.. |