Çevrimdışı

Tadım yok bugün, Keyifsizim

İçime dağlar çöreklenmiş, Denizin mavisi Ötelerden çok uzak. .



Bugün tüm alkışlar, kayıp giden yıldızlara. .

Yıldızlar ise bakıyorlar,

Yılları gizleyemeyen Kırık aynalara. .



Beni bulduklarında, haber verilerdi dostlarım, ,

Böylesi kayıp kalmamıştım hiç. .



Dedim ya ..

Bugün yok Şaşa dan eser, ,,Bir, eski şiirlerim kalmış bana hayran ,,

Birde kışımı yaz a çeviren şu* eski yorgan.



Sahi ,

Nerede şimdi bir tencereye, ,

İştahla dalıp çıkan o kaşık sesleri. .

O ahşap Sofranın gıcırcılı Nağmeler i..



Birde, ,

Birde ,Çocukluğumun anne terlikleri, ,Evimizin çığırtkan veletleri. .

Kir ve pasak abideleri. .



Hani* o ,

Salçalar ile ekmeklerin buluştuğu demler. .közde patatesler. .

Yanaklarımızda hırsızlık tan kalma,

Şamar Şamar izler, ,



Be gafil,, insan Şamarı damı Özler. ..



Hele o ilk sızın, ,

Neydi ki bu dediğin,

Mânâ veremediğin, adını koyamadığın. .

İlk kez bu kadar çok tuttun ya hani nefesini, ,



Hani ,,

Anne n yaka paça Doktora götürdü ya ,

Bir haller oldu çocuğuma. salçalı ekmeği de çok severdi halbuki. .



Ne bilsin kadıncağız, ,

O zaten soluk soluğu bir hayatın içinden geliyor,

Bir yastık, bir yorgan, bir de eş. .



Sonra ..

Ver elini hayat ile güreş. ..Bildiği yalnızca ay ile güneş. .



Kapılar açıldı, ,

Kapılar kapandı yüzümüze, ,

Ne çok şevinmiştik, Ne çok ta gitmişti* gücümüze. .



Bir annesizlik, ,

Bir babasızlıktı,* yaşadığımız,

Artık pürüzsüz değil, kırışıklıklar la doluydu alnımız..



Şimdi, ,,

Mazi oldu her şey, Kınalı kuzu değildik,

Biz kadere eğildik. .

Tadım yok bugün, Keyisizim

İçime dağlar çöreklenmiş .! Denizin mavisi Ötelerden çok uzak. .





Oysa.!!

Artık kıyafetlerimiz jant i idi,,

Lakin kalplerimiz yaralı ve yırtık. .

Hatırlamıyorum en son ne zaman,

İçten güldük yada sırıttık, ,,



Bakıyorum da ,,

Martılar, hep aynı martı,

Hala popüler ,,bahçede kahvaltı, ,

Sadece yok o eski tadı,

Omuzlar hep çökmüş suratlarsa asılı. ..



Bir dost a rastladım, ,

Yada ben dost sandım,

Selam sabahtan açıldı evvela söz.



İlk o daldı söz e,

İki oda bir Sofa ev iki göz,

Beş* evlat birde hanim,

Yetişmek nede zor yürekler köz. ..



Aldırmadı bana hayat* nefes,

Dertler çileler,

Örmüşler duvarlarını etrafımda,

Çelikten kafes. ..



Bir sen kaldın ,,

Bildik tanıdık dost civarımda, ,

Dedim ki illaki olursun yanımda. .



Dost bu,

Bazı bazı sevince boğar seni,

Bazen de hüzünle keser nefesini. ..



Elim ayağımdı bir zaman, ,

Nasıl atarım onu yabana şimdi. .

Uzattım elbette ,,

Hala sıcak kalmayı başarabilmiş olan tek yüreğimi. ..



Bir sarıldık,

Pir sarıldık, o gün tebessümle ayrıldık. .

Bir haber ile hayrete daldık, ,



Meğer ne evlat, ,

Nede hanım, ,

Ev dediği de, bir bank’ın üstü imiş,

İki sokak ötedeki park ın. ..



Tutamadım kendimi,

Döküldü iki damla yaş, ,

Meğer eski dostum

Artık perişan bir ayyaş. …



Ne zaman ,

Unuttuk, unutulduk, kim ayırdı bizi,

Korkarım hepimizin sonu bir parkın

Soğuk bank’ı..


Pasa Varol*

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...