Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
İnsan Olmak mı? İnsan Kalmak mı?

Ayağına batan dikenler gülün habercisidir” der, Mevlana Celâleddin Rumî Hz. aydınlığa çıkmak için karanlıktan geçmesi gerekiyor insanın. Yaşadığımız şeyler bize ileride ışık olur, yön verir hayatımıza. Buna kimisi tecrübe der, kimisi farkındalık.
Benim kanaatimce, yaşadığı şeyleri görüp anlamlandırırsa insan, insan olur. Ayağına takılan taşlar, yoluna çıkan dikenler, canını sıkan tüm hadiseler olgunlaştırır aslında insanı.
Bu dikenleri, güle ulaşmak için bir basamak olarak görmek lazım. Ancak o zaman kazananı oluruz bu yarışın.
Kolay değil tabi insan olma ve insan kalabilme yarışı, kalbinin sesini duyamayanların çoğunluk olduğu bu hengamenin içinde.
Tüm kötülüklere rağmen iyi kalabilmek, gittikçe azalan iyi niyeti çoğaltmaya çalışmak, tüm canlılara şefkatle bakabilmek elbette zordur ama bu hayattaki en büyük erdemlerdendir.
Eyüp A.s’a yük bindiren Mevla o yükü indirmedi mi?
Güzel günler için yürüdüğün bu dikenli yolda, güle erişmek için sadece bir kaç adım daha.
Merak etme, kavuşacaksın er yada geç istediğine.
Hadi gel, bir dua düşürelim sadırdan satırlara;
"Sen, düz yolda ayağı takılan,
bildiği yollarda kaybolan, şaşkın kullarının da Rabbisin.
Elimden tut.
Gideceğim yollar, varacağım yerler sana emanet.
Yolumdaki dikenler ve engeller sana havale..."
Deki: Amin...
Yazan: (Kapı)

__________________