Diego Frida'ya bir mektupta şöyle yazar;

Bütün mektupları unut Frida.
Bazı gerçekler vardır, bıçağın ucu kadar sıcak. Gitmek istediğimiz yerler vardır, gömülmek istediğimiz şarkılar.
Oysa dürüst bir hayat için yaşlanıyor herkes.
Ve anılar, adresi silinmiş evlerde saklanıyor.
Belki unutmayı beceremiyoruz Frida, aklımızda hep eski sözlerin yükü.
Neye dokunsak, orası çamurlu gece. Nereye baksak, oradan bir rüzgâr geliyor yüzümüze.
Çürümek de böyle bir şey Frida.
Eşyalar yalnızlaşır, kapanır kapılar ve tavan batar tenimize.