Çevrimdışı

Sence de yetmedi mi? Öyle boşu boşuna kanatıyosun heryanını. Ne gereği varki ?
Yani kendini yordunda birşey eline geçtimi? Saçmalama oğlum , sirkelen. Sen bu değilsin?
Bi denize atıyosun kendini. Yüzme bilmiyorsun , çırpındıkça batıyosun , acısı içine içine doluyo, ölüyosun oğlum.
Göz kapaklarım ağır geliyor sanki. Özlediğim gökyüzünün maviliklerine hasretle ağlıyorum.
Canıma bıçak batıyo.Bu gidişat ne olacak böyle oğlum?
Sirkelen. Kendine gel..
Hani nereye bıraktın o çocuk kalbini? Gülerdi , şımarırdı, eğlenirdi ve durdurak bilmezdi.
Kaybetme kendini.Hiç birşey yapamıyosan bile o çok sevdiğin şarkıları dinle.
Sende biliyosun; onlar gitmiyor birtek. Öyle bomboş bırakıpta yüz çevirmezler sana.
Sende farkındasın, ne olduğunu unuttunmu?
Şöyle bi sinirlendimi delinin delisinde , gülüşünde çocukluğu , oturuşu kalkışı sessiz ama bir ağırlığı olan sen var orada unutma.Ne yani dünyanın sonu mu gelmiş.. Güldürme beni ozan..
Bir hayale dal mesela.
Hani anılarından birkaçtane , sevdiklerinden olan. İlk yediğin eriği hatırla.
Acımsı , henüz yetişmemiş bir eriği dişlediğin..
İlk oyuncağını; o taşları boyayıp oynadığın zamanları.
İlkokul günlerinde ; Öyle sersemce bir üst sınıfındaki kızı göründe şapşal aşık olma hislerini düşün.
Masum.. Şaşkın.. Pamuk ipliğinde ama ölesiye bir heyecan..
Saçmalama oğlum , sen bu değilsin. Sirkelen..
Evet ben bu değilim. Umursamıyorum hiçbirşeyi, tutmuyorum zihnimde sapsız fikirleri.
Kendimi biliyorum,
Tadıyorum damağımda o ilk yediğim acımsı ve yetişmemiz eriği..


[Matizz]

__________________
Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk..