| Gök göğe değene dek
Gök göğe değene dek
sinmedi göğsümde duran kabarcık
sokaklarda ışıklar henüz loş değil
geceye metaforlar bırakmak için erken
birazdan çıkıp gelecek imdat çığlığı aklımın
üstelik kaçırdığım tek o da değil.
inan görmesen daha iyi böylesi.
dudakları çatlardı bulutların
karanlık bırakırdı ışığın peşini
kaç yıl oldu? on, yüz, bin, milyon?
aklımın odalarına uğramıyor güneş, bilemiyorum.
katran rengine dönmüş birkaç göz,
çıplak ayak, soğuk zemin..
sorsan terlik giymeye takati bile kalmadı.
sokağın tavanı da arşa ulaşmış değil
oysa direndim
direndim
sinmedi göğsümde duran kabarcık
gök göğe değene dek!
SuLh / 05.05.2020
|