Aşk-ı Tavaf
Gecenin bir vakti düştüm yoluna
O Ruşen’i düşte gördüm, aşk ile
Eyvallahım yoktu Mevla kuluna
O Ruşen’e ikrar verdim aşk ile
Diyarı gurbetti, Kenandı ili
Zikrime rehberdi didemin seli
Hak deyip inlerken, zülfümün teli
Darında kıyama durdum aşk ile
Sulara çizerek ay cemalini
Sevgimce tartarak dil kemalini
Özünü, sözünü, ruh ahvalini
Yüreğim ağzımda sordum aşk ile
Gözlerinde hüzün, güldü bir ara
Tutuştu yüreğim, can düştü nara
Dedi; aşk dediğin onmaz bir yara
O an gonca güller derdim aşk ile
Başlayıp biterken kavimler göçü
Yar deyip sevmekti, Leyla’nın suçu
Daha gün doğmadan; sabahın üçü
Sineme mührünü vurdum aşk ile!
Bu sevda Yusuf’un kör kuyusu mu?
Ahraz söylencesi… Lal uykusu mu?
Söyle yar bu alem ateş mi? Su mu?
Deyip, son secdeye durdum aşk ile…
*Belma KARACA*
__________________ Raki içen kadın yurtta sulhtur ağdalı değil nağmeli sever..
Konu Belma tarafından (07 Nisan 2020 Saat 23:23 ) değiştirilmiştir.
|