Bozkır firari...
Kızıl bir akşamüstü özlerim seni.
Gözlerime kan fışkırır gök kubbenden...
Dudaklarım bozkır türkü çığırır , seni seslenir , kaybolurum zifirinde...
Bir kasvet siner göğsüme.
Ağırlaştıkça ağırlaşır yüreğim. Nefret kusar bu hasret karmaşasına..
Adı neydi bu cehennemin?
''Aşk''mı?
Yada ihanet , eziyet , bin musibet.
Çağlar dururum seni. Damlalarım köpürür bütünlüğünde..
Öylesine soğuktur ki suyum..
Kaskatı kesilir zihnim , düşündükçe seni ; mahkum edilirim gözlerinde...
Anlamsız cümleler kurarım.
Saçmalarım , tökezlerim , anlatamam seni..
Belki anlatmak istemem.
Sorsan ne yaptığımıda hiç mi , hiç bilmem..
Düşündükçe seni , sensizliği , sana dair herşeyi , kan dolar içime..
Kendi kanımda boğulurum.
Nefessiz kalırım , işkencelere tabii tutulurum , yargısız bir ölüme yoğrulurum.
Yakamoz beklerim seni.
En ufak kıpırtında ışıltını beklerim.
Gözlerim kör olur bilmecelerinde..
Türküler.. Türküler kulaklarımı iğneler.. acırım , kanarım duyamazsın..
Şaşkın.. Çocuksu.. Sorgusuz sualsiz bir ziyaretçi.. Gönlüne kaçak firari...
Sana gelişim bile ani..
Parmaklarım titrer... Uzanamam çehrene..
Hayalimde , düşümde , acı ve eski bir tütünde,
Seni isterim.. Seni bekler , seni özlerim..
Kendi kendimi öldürürüm.. [Ozann]
__________________ Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk.. |