Çevrimdışı

Ömrün boyunca aklına gelmeyecek şeyler yaşıyorsun.
Ağlıyorsun..
Gülüyorsun..
Aşık oluyorsun..
Seviyorsun..
Özlüyorsun..
Paramparça oluyorsun..
Sonu gelmeyen bir karanlık bu.
Aklım almıyor.
Nereye kadar sürecek ? Kaçıncı kez öleceğiz?
Deliriyorum..

Sizin hiç durduk yere göz yaşınız aktı mı ?
Benim aktı..
Aklımı kaçırıyorum sanki...
Anlamsızca karmaşıklıklara boğuluyorum.
Bu kadar iyi ve şefkatli iken,
Neden can yakıyorlar?
Bazen şunu diyorum kendime,
Bende acımasız olmalıyım..
Üzüldüğüm kadar üzmeli,
Yandığım kadar yakmalıyım..
Fakat konduramıyorum.
Yakıştıramıyorum kendime..
Bu ben değilim diyorum.
Sonra bir fırtınanın içerisinde buluyorum kendimi..

Ardından bir şarkı çalıyor.
''İşte gidiyorum''..



[Ozann]

__________________
Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk..