Andelib-i Aşk..
Tenim soğukluğunda kaldı biraz.
Uzaktan da uzak kalan birşeyleri özlüyorum..
Çam ağaçlarının dipleri tadındayım.
Mevsim ne olursa olsun,
Mecburen ayakta kalıyorum..
Bir üşüyor,
Bir ısınıyor,
Biraz yeşeriyorum...
Güneşli bir havanın alnında,
Çiy'lere bulanmış çiğdem kokuyorum..
Maviliklere uzanıp seyrediyorum.
Bulutları..
Gökkuşaklarını...
Hatta sen'li patikalarda adımlarını ezberliyorum..
Aklım karışıyor sanki.
Sanırım yaşlanıyorum da biraz..
Kabuklarım dökülüyor,
Dallarım kırılıyor,
Toprağına teslim oluyorum...
Belki sonraki bahara?
Belki de bir ilkbaharın sabahında?
Mimozaların utangaçlığında,
Sevdiğin nağmeleri dillendirirken duyarsın,
Yalnızlıklarla boğulan bir bukre.
Özlem..
Teslimiyet..
Andelib-i aşk.. [Ozann]
__________________ Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk.. |