Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





Bir zamanlar cimri bir adam yaşarmış. Öyle cimriymiş ki bir gün bütün mallarını altınla değiştirmiş. Bir çuval altını olunca da gidip bir ağacın dibine gömmüş. Ama aklı sürekli altınlarındaymış. Onları düşünmekten gözüne uyku girmez olmuş. Yemek yiyemez, su içemez hale gelmiş. Anlayacağınız yemeden içmeden kesilmiş. Gece gündüz demez aklına estiği zaman altınları gömdüğü yere gider. Toprağı kazar altınları dışarı çıkarır. Altınlarını oturur sayar tekrar yerine gömermiş.

Rastlantı olacakya bir gün altınları sayarken uzaktan birisi bu durumu görmüş. Takip etmeye başlamış. Bakmış ki adam her gün gelip aynı şeyi yapıyor. Adam anlamış durumu. “Bu adam cimrinin biri” diye düşünmüş.

Bir zaman sonra bizim cimri adam yine toprağı kazmış kazmış kazmasına da altınları bir türlü bulamamış. Başlamış ah vah ederek dövünmeye çırpınmaya… Uzun zamandır cimri adamı gözetleyen o adam dayanamamış. Bizim cimri adamın yanına gelmiş.

Adam:

Ne var? Ne oldu da böyle ağlıyorsun? Diye sormuş.

Cimri adam cevap vermiş:

Daha ne olsun? Altınlarım yok olmuş Hepsi çalınmış! demiş.

Olan biteni bilen adam:

Altının ha varmış ha yokmuş harcamadıktan sonra bir taş al, altın yerine onu göm Senin için fark etmez! demiş.

Sonrada altınları kendisine ders vermek için sakladığını söyleyerek ona altınlarını vermiş. Bizim cimri adam adamın sözlerinde etkilenmiş ve cömert biri olmaya karar vermiş ve elinden geldiğince herkese yardımcı olmaya başlamış.

Demek ki neymiş “Cömertlik olmayınca zenginliğin faydası olmaz” mış.

Bunu unutmayın “Dünya malı dünyada kalır” ama dünya malının kalıcı olmasını istiyorsanız da cömertlik yapın.