| Zemheri...
Zemheri bir karanlık siner üstüme.
Kokunda türküler işlenir..
Duydukça kan kusarım.
Boğulurum,
Sessizlikte firar eder yüreğim..
Ey karanlığı çatlatan sevda !
Ellerini bas bağrıma,
Bileklerinle sar..
Sen sar ki,
Bilinmezlikler içerisinden beraat edeyim..
Bu hükmün tarifi yok.
Sorsan,
Anlatmaya,
Sarılmaya,
Sana gelmeye gücüm de yok...
Öylesine masum tebessümler dolar içime.
Hayal ederim de ,
İçinden çıkamam düş yatağının..
Bir kez daha uyanırım kabuslara.
Gözlerim kan,
Yüzüm ak,
Yüreğim korkunla dolar sabaha..
Başım döner.
Beynim bulanır.
Sanki bir davet..
Aşk'a,
Kuytulara,
Köşe başında bir papatya,
''Sen'' cumhuriyetine bir icabet..
Başlar yine zemheri günler.
40. günün kırkında,
Soğukluğun el eder dudaklarıma..
Ciğerlerim öksürür,
Üşürüm..
Bir zemheri ki,
Kırk'ı çıkmadan ölürüm..
[Ozann]
__________________
Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk.. |