Çevrimdışı

Aklımdan geçenlerin tatlılığında uyuyorum.
Güzel bir şarkıyı dinlerken,
Geçmişe dair bütün anıları tekrarlıyorum gözlerimde.
Güzelmiş..
Berbatmış...
Dediklerimin arasında karmakarış oluyorum..

Biliyor musun?..
Gece mavisi düşlerinin misafiri olmak heyecanı sarıyor içimi.
Yine yanaklarım kızarıyor.
Avuçlarım terleyip,
Çocukluğun ötesinde çocuklaşıyorum...

Sana ait felaketlerin masumiyetinde diyorum ki;
Ben halen seviyorum..
Belki de bu yaptığım,
Aptallık..
Eziyet..
Bir nasihatten , bin musibet..

Ötesini aramıyorum.
Kasvetinle firari bir mahkum oluyorum..
Kaçıyorum..
Senden uzaklaşıyor,
Hükmünden kurtulamıyorum..

Bitmiyor..
Bu yangınlı şiirler,
Acı , hüzün ve yoksun melodiler..

Cümlelerin de bir anlamı kalmıyor...
Hecelerin tesiri,
Öldürücü bir zehir,
Ve 'aşk' denilen çorak bir arazi gibi..


Başıma binbir bela gelir bu ruhumun yüzünden
Ben onun gönüllü işçisi
Bu devirde söylenir mi böyle yangınlı şiirler
Ben o geçmişin misafiri..




[Ozann]

__________________
Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk..