Çevrimdışı

Kendimi anlatamıyorum.
Kimseye neyin nasıl olduğunu ifade edemiyorum,
Ya da anlamak istemiyorlar..
Yoruluyorum azizim.
Hemde fazlasıyla yoruluyorum...

Aslına bakarsan umursamıyorum.
Gülüp geçiyorum,
Aptalların uydurduğu sözlere kulak asmıyorum.
Ama; Geriliyorum..
Huyum bu.
Sinek vızıldasa ezip geçiyorum...

Sessizliğimi , ağırbaşlılığımı zayıflık sananlara sesleniyorum;
Ben vakti bekliyorum..
Vaktime dokunulmasındandır endişem.
Yalın bir denizin , fırtına dolması gibi,
Aniden dalgalanıyorum..
Yıkıyorum,
Döküyorum,
Hatta öldürüyorum.
Yani ruhunu öldürüyorum..

Kendimle verdiğim bu ikili savaştan çıkamıyorum.
Vaktime dokunulmasındadır endişem.
Bu da bir imtihandır elbette,
Yoğurulur..
Gönül de ,
Akıl da ,
Zikir de yoğurulur...

Özü budur.
Varlık olgunlaşacak elbette.
Ama neden bu rehbersizlik uğraşları ?
Dili , gönlü , aklı rehbersiz olanların bitmeyen savaşı..

Size sesleniyorum;
Sessizlikten,
Efendilikten,
Doğruluk ve cesaretten öte,
Vaktime dokunulmasındadır endişem.




[Ozann]

__________________
Bir veliaht tutkusu; Şair ceketli çocuk..