| Sessizce
biz şüphecilerin en ilginç yanıdır,
hep bir kanıt ..bir kesinlik..
asıl sorun o kanıtı bulunca neler oluyor?
inancımı tamamen yitirdiğim
zamanlar oluyor.
günlerce.. aylarca...
sonra neye inandığımı bilmiyorum
ama ben sadece insan’ım
zayıf
basit biri.. güçsüz..
yine de içimde bir yerleri sürekli kazıyıp
tırmalayan bir şey var.
san ki duvarların telaşı...
san ki gözlerimin alevi...
say ki tavan’ın tırnağı gibi...
o yüzden sonunda çektiğim acıya dayanamıyorum,
ve kendimi karanlıktan çıkarıyorum
ışığa dönüyorum..
dudaklarımdan çıkan yerli yersiz kelimeler
kırmızıya boyuyor hatrı olan ne varsa
ümit içinde ümit sunuyor ’Güneş’
annem geliyor aklıma
ipek bakışları...
tenha sözleri...
tadı bitmeyen vaadleri..
misafirperver ışıkta kanıyorum şimdilik
herşeye
içimdeki sese
susuyorum.
sessizce...
_____
Belma Karaca
__________________ Raki içen kadın yurtta sulhtur ağdalı değil nağmeli sever.. |