Çevrimdışı

cesareti kırık infaza
doğuyor güneş..
....

yüzümde kalan gölgene
bile sahip çıkamamışken
zil zurna hesabım yine kendime

içimde ki umarsız bu tutkuya..
eğilip bükülür kaburgalarım
put kesilir de
yine bilmezsin..
kabusum, harabe yanım
yine kendime amade...

kaç kez seslendim
aydınlat şu geceyi diye
kaç kez bağırdım ardından
ıstırabımı gör diye
ölüleri öptüm...
kerbela oldum
yandım...

dönmeyeceğini bile bile
garip şarkılar okuyorum.
tevben kabul olsun diye
hurafeden el alıp
asıyorum gerdanıma
olur ya belki deyip...
alnımla ’mim’ oluyorum
toprağına...
yine de gel diye.......

uykular
hâl içinde feveran etse de,
yalnızlık
her gün sonsuzluğa
davet çıkarsa da..
alabildiğim bu ’nefes’in
şükrüne minnetim var
bıçak gibi
an gibi...

...

kahrolası ayrılık mıydı
bize bunları eden..
yoksa şu sağanak yağan
yağmurlar mıydı..

kalabalıklar içinde
benim sana
söyleyeceklerim var ..

çamur kuyularında açan
tüm çiçeklerin kokusu ile
balçığa sarılı
yüz gecelik ahım var..

tüm seslerden öte
iflah olmayan çığlıklarım
infilak ediyor..
yetim kalan duygularım
eşlik ediyor
arsız aynalara...

soluksuz yokluğunda
bakamıyorum, kâr etmiyor
çaresizliğimin selâ’sı
dinmiyor
olmuyor işte
beni yine ele veriyor...

...

cesareti kırık infaza
doğuyor güneş..

Belma Karaca

__________________