| Cevap: Lafügüzaf.
Bir zamanlar biri vardı, avuçlarının içinde denizler.
Hani susayınca içersin avuç avuç, onun dünyani yaratan ellerinden içersin, ve susuzluğun hiç dinmez.
Seni tuzuyla yakıp kavurana kadar içersin, içersin. için yangın dışın deniz.
Sonra bu yangın alır başını gider… Büyür... Büyür... Senide yakar, çocukluğunuda yakar, herşeyi yakar herkesi yakar, bütün bir atlas yanar.
Artık haritasızım. Αrtık bir tek pusulam var bu yangından denizlerde.
|