Canıma Susuyorum
Aşka ihtiyaç duyduğundan mı canımı kırdın?
Yerlere saçılmış bir can kırığıyım şimdi
Dokunmaya kalkma sakın!
Ellerin kesilir
Beni kanatırsın
Öyle bir gidişle git ki
Rüzgârın süpürsün can kırıklarımı
Bir aşkın tek bilinmeyeni sendin
Bu kadar mı sıkıldın gizlendiğin öznelerden?
İçimde sana ait kelimelerin katilisin!
Yanağımda parmak izlerin duruyor..
Canına kastedecek bir aşkın var mıydı diye soruluyor
Adını anmamak adına susuyorum
En azı dişlerimle ismini ısırıyorum
En çok da adına kan susuyorum
Artık kalbim attıkça seni topluyor damarlarımdan
Gözlerim yaşlarını tutup bebeği gibi bakıyor
Dört mevsim yağmur içti bedenim kokundan arınmak için
Başaklar koyuveriyor kendini hıçkırıyorken bulutlar
Senden ummadığımdan intihar ediyor umutlarım
Saçların gibi dağıttığın beni tel tel asıyorum
Son isteğimi de yutkunup
Can bildiğime susuyorum
Canıma susuyorum
Mehmet Ercan
__________________ Aptallık değil, iyi niyet... |