Çevrimiçi

GeneIde inceIdiği yerden değiI, incindiğin yerden kopuyor hayatın ipIeri. Ve bir daha da düğüm tutmuyor.

Fazlasıyla incindik. En çok da en yakınlarımız yaraladı bizi.. Peki incitmek , yaralamak ? Fiziksel bir eylem mi?
Kesinlikle hayır..
Hislerimi incittiler ruh-u revan'ım .. İçimde güzel ne kaldıysa bir bir aldılar. Canınız sağolsun mu demeliyim ? Yoksa benden çaldıklarını geri mi almalıyım.
Yo yoo, onların pis elleri değdi umutlarıma. Umarsız düşünceleri hükmetti..
Benliğimden söküp aldılar tüm sevgimi.

Dost mu?
Güldürmeyin beni
Dün de kaldı o. Aksi varsa ispatla ? Bir insan çift yüzlü ayna gibi olmayacak.
Hani bir tarafında uzak, diğer tarafını çevirince yakın olanlar varya. Hahh işte hayatımdaki insanlar tamda böyleydi.
'' di '' diyorum.. Çünkü hançerler o kadar acıttı ki dayanacak gücüm kalmayınca bir şekilde çıkardım. Eee her hançerde bir dostum yok mu
Fazlasıyla ...

Beyaz bir güvercin gibi özgürüm artık.
Çünkü ...
Adalet yerini çok yakında bulacak.

Samimi insanları severim ; menfaat gözetmeden yanımda olanları, emeğe saygı duyanları, içi dışı bir olup kıskanç olmayanları yüreği sevgi dolu olanları ..


Ve güne sevdiğim bir sözü bırakayım :
Her acının bir son kullanma tarihi vardır.

vioLeta ~

__________________