| Korkumun Elementleriydi Onlar
Neydi akan rüzgarların başlangıcı
Neydi içimin ürpertisi
Akan yürağimin hicranıydı güneşli havalar
Kalbimin sevdasıyla dolan yüreğim
Akan gözyaşlarıma dost olan mıydı
O masumca bakışım
Güneşin rüzgarın baharın olmadığı yerdemiydin
O masumca beklediğim penceremle
Avuçlarıma doldu diye uzatmışım minik ellerimi
Güçlükle uzandığım yüksek tahta penceremden
Üşümüşüm
Sıkılmışım
Umrumda değil
Sevmemişim şemsiyeleri sen yağmana rağmen bana sensizlik getirir diye
Ve almamışım yanıma asla
Sen sellerde kaybolsan bile
Titremişim ıslanmışım ve sadece bir gülümseme
Islak ıslak gelmişim eve
Sen içime işlemişsin
İliklerime kadar sen olmuşum
Ve taşan senler elbisemden
Çıkarmışım seni elbisemden
Yokluğundan titremişim
Soğukluğun ısıtmış beni
Sıcaktanda tiksinmişim
Gözlerim hep yollarda kalmış
Sadece sonsuza dek bekleyişim
Seni düşünüp seni andığım yağmurlu havalarda
Sen gidivermişsin yerini gözyaşlarım almış
Son bir kaç söz varmış sana söyleyeceğim Oda dudaklarımda kalmış
Ne bir yağmur damlası sevdiğim
Ne de ağıtlarım yağmursuzluğa
O masum yüze el sallamışım çıkıp penceremden hep yağmurlu havalarda
Şemsiyesiz dolaşmıştık yağmura meydan okuyup ıslak sokaklarda
Sonra sırılsıklam dönmüştüm eve her defasında
Sen bırakıp gitmiştim*
Bakmadan ardında bırakıp gittiklerine
Çıkarınca seni fotoğraftan bir yağmur kalmış benle
Sevgim yağmuraymış gibi yazmışım bende
Kendimi böyle teselli etmişim
Senin özleminin tek tesellisiydi
Yağmur güneş bahar taş toprak
Aslında anlattıklarım sana olan özlemimdi
Şimdi uzatıyorum ellerimi o tahta penceremden
Olmadığın hep güne el sallıyorum...
Not: Hep deriz aşk sevda diye aslında kendimizi kandırırız hepsi tek tek yok olan ufak tefek menfaatmiş....
__________________ SusKun ve Sessiz Mürekkep...
Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.
|