Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Gerçek bir ebeveynlik ikilemi: Çocuklarımıza bağırmak istemiyoruz ama bazen gerçekten buna engel olamıyoruz. Video oyunlarını kapatmasını, oyuncaklarını toplamasını ve yatağa yatmak için hazırlanmasını istiyoruz. Peki, aşırı stresli anne babalar ne yapacak?

Ebeveynler ve çocuklar arasındaki iyi iletişim, belki çok zor ama, onlara karşı rahat olabilmekle başlar. “Ebeveynler ya da bakım verenler olarak, duygularımızın ve davranışlarımınız onları nasıl etkilediğini fark edemeyebiliriz.” “Fakat çocuklar sünger gibidir- beden dilimizi ve sözlü ipuçlarını öğreniyorlar; bu yüzden üzgün ya da endişeli olduğumuzda, bunu hemen anlayabilirler ve kafaları karışıp korkabilirler ya da nasıl tepki vereceklerini bilemeyebilirler.”

Bu yüzden, onlardan bir şey isterken, bağırma, rüşvet verme ya da cezalandırma gibi teknikler en iyi yöntem değildir. Bunun yerine, çocuğunuzun kurallara uymamasının altında yatan temel meseleleri ele alın. Böylelikle bir şeyler başlayabilir.

İyi bir iletişimin önündeki engelleri tanıyın

Çocuğunuzun temel ihtiyaçları karşılanıyor mu? En uyumlu çocuklar bile, karınları açsa ya da yorgunlarsa, onlardan bir şey istediğinizde, buna karşı çıkabilirler örneğin.

İyi bir örnek olun

Çocuklar ses tonunuzu ve vücut dilinizi çok çabuk kavrarlar ve bu yalnızca onlarla konuştuğunuz zamanlarda olmaz. Bu yüzden, “Onlarla iletişime geçerken ya da diğer yetişkinlerle konuşurken, vücut dilinizin ve seçtiğiniz kelimelerin farkında olun.” Bu özellikle karmaşık ailevi durumlarda ya da ayrı yaşayan ebeveynlerde çok zor olabilir, fakat unutmayın ki çocuklar gerilimi yüksek olduğunda bunu hissederler.

Basit kelimeler seçin.

Farklı gelişim düzeylerindeki çocukların, yetişkinlerin kullandığı kelimeleri farklı seviyelerde anlamlandırabildiğini göz önünde bulundurmak önemli. Mesela, çocuğunuza “sırayla yapın” demek yerine “paylaşın” demek daha kolay olabilir.

Yapabildiğiniz zamanlarda seçenekler sunun.

Onlardan isteksiz olabilecekleri bir şey bile isteseniz, bunu seçenek sunarak yapmak, özgüven ve kontrol hislerinin gelişimi için önemlidir. Eğer çocuğunuz banyo zamanlarında zorlanıyorsa, ona hangi oyuncağını banyoya getirmek istediğini ya da banyo köpüğü isteyip istemediğini sorun.

Övgüyle yaklaşın.

“Benim deneyimlerime göre, pozitif sözcükler ve istenen davranışı övmek, cezalandırmaktan, negatif geri bildirim vermekten ve disipliner bir tutumdan çok daha etkilidir.

Çocuğunuzun hislerini fark edin ve isimlendirin.

Eğer hayal kırıklığı gibi karmaşık duyguları isimlendirmekte zorlanıyorsa, bunu ona söyleyebilirsiniz. Mesela “Hayal kırıklığına uğramış görünüyorsun” demeniz bu duyguyu tanımasında yardımcı olacaktır. Zamanla, kendi kelimeleriniz ve dillendirme şeklini geliştirerek, isteklerini ve ihtiyaçlarını daha kolay ifade etmeye başlayacaktır. Bu sayede, bunları davranışa dökerek ifade etmek yerine dile dökmeyi öğrenebilirler.
Alıntı

__________________