Çevrimdışı

Akşamüstleri şarabi vakitlerden bulut Şiir en çok bu saatlerde geliyor ,senin hiç gelmeyeceğin saatlerde Dünya en çok bu saatlerde şiir Sen en çok bu saatlerde sensin Çünkü en çok bu saatlerde yoksun. . . Ben de bir buluta mı sorsam Saatim kaç? . . . Yoksa hiç şiir olur muyum susarsam Dünya beni hatırlar mı Ya akşamüstü şarap unutursa Hele kırmızı bir unutmak olursa fena bu. . . İnsan içine bir balkon yapmalı ara sıra çıkmalı / İç sızıları için iç balkon Ve onda bakayalnız kalmalı bakakalmalı. . . . Ben burda kaldım sen bana kalma Kim kime kalır ki hem bu yalnızlıkla Nasıl olsa kimse kimseye kalmıyor sonunda . . . Kimse kendine de kalmıyor yalnızlık da Tenhan sıla senin ,tenin gurbet bana Bulut vakti beni şiire bırakır seni akşama. Ve òksüzöldüren bir şaraba dönüşür bekleyiş. Issızlığın iç balkonunda. . . . Ah bu şairler kelime yorulmasın diye gönül yorarlar!
kimsenin gözü kimseye değmiyorsa şiir niye ? diye de sorarlar üstelik

Not : Fotoğraf Kişisel Telif Hakları Kapsamında CB ( Cuma Bozkurt ) Tarafından Korunmaktadır.

__________________
Yüreğimin Yıpranmışlığını Yazıyorum, Bitmişliğini Yazıyorum, Eski Haline Dönemeyişini Yazıyorum Ve Siz Şiir Sanıyorsunuz

Bir (Ölüm) SesSizliğidir Benim SusKunLuğum..