| Sadakat..
Kırılmak değildi bu.
Kızgınlık? Hayır o da değildi.
İçimde kanayan bu his neydi?
Hayal kırıklığı biraz,
Güvenin yine boşa çıkması,
Belki de bir hayalin yokoluşuydu.
Ne bileyim tutunduğun dalın kırılması,
Ve düştüğün yerin çok derin oluşuydu belki de.
Düşünsene inanmışsın birine,
Sevmişsin onu,
Her yolu denemişsin anlaşılabilmek için,
Bağırıp çağırmışsın olmamış,
Sakince alıp konuşmuşsun olmamış,
Susmuşsun olmamış,
Sımsıkı sarılmışsın olmamış,
Yokluğunu bırakmışsın, gitmişsin olmamış..
Neden?
Bir insan çabanı neden görmez?
Hadi kendine söyleyemediğin o cevabı yine
İçinden haykır...
Şşş bu defa ağlamak yok,
bağırmak? Hayır yok..
Acı? O olmazsa yaşayamam? Hayır yok..
Hissizlik mi bu ,kabulleniş mi, vazgeçiş mi?
Sessiz sedasız bir veda mı yoksa?
Hiç bir şey birden bire olmaz ki.Mesela birden bire yorulur mu insan? Elbette çıktığı bir yokuş vardır onu yoran. Peki ya sevmediği için mi gider insan? Sevgi aniden bitiverir mi? Heveslerin adı sevgi olduğundan beri sadakat nedir unutuldu.Bir insan nasıl sevilir kırmadan, incitmeden unutuldu. Aksine bir de etraf seven insanın sevgisinden güç alıp da olmadık şeyler yapanlarla doldu..
Nedir sadakat? Sadece biri hayatındayken başka biriyle duygusal anlamda ya da her neyse işte ilişki yaşamamak mı? İnsanlar neden bu kadar doyumsuz ? Sevdiğine yalan söylemen yıkmaz mı o sadakati? Bir şeyleri söylemeyince yalan konuşmamış olurum mantığı doğru mu?
Seni seven insana yapabileceğin en büyük sadakatsizlik ondan gizli yaptığın şeylerdir. Gizli yapılan şeylerin iyisi ya da doğrusu olmaz.Pek çok şeye aynı anda vakit ayırabiliyorsan zaten sevdiğine zamanla vaktin de kalmaz. Sevmeye sevilmeye değer vermeyen bir insandan da hiç bir halt olmaz.
Saygıyla sevgiyle gel bir insana ve saygınla git gidiyorsan.O saygı bitince ,araya o soğukluk girince geri dönüşü olmaz çünkü . Huzur vermediğin bir insanın yanında kalmasını bekleyebilir misin? Ve bu öyle bir şeydir ki senden soğuyan insanın hissizliğine baktıkça keşke nefret etseydi ,keşke unutsaydı dersin.
Çünkü bir insanın sessizliğini asla yenemezsin bilirsin.
Kavgaya da lüzum yoktur bazen , gözyaşına da, üzülmene ya da gitme demene bile.. Bazı insanları usulca bırakırsın. Çünkü küçükken öğrenmişsindir sana ait olmayan şeyleri yanına almaman gerektiğini.
__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı.. |