Çevrimdışı

Hayatımda olan bir çok şeyi fazlasıyla garipsiyorum..
Mesela olması gereken zamanında olması gerektiği gibi gitmiyor..
Tam aksine olması gerektiğinden çok daha kötü gidiyor..
Sonra herşey yerle bir oluyor..
Aklın ve mantığının durduğu o saatlerde hala olanların şokundan çıkamıyorsun..
Git gide kendini zamanın o sonsuz boşluğuna kendini salıyorsun..
Sonbaharda dökülen o yapraklar gibi savruluyorsun oradan oraya..
Ve artık kendine gelip kalkmalıyım dediğin ve herşeye sünger çektiğin o an ..
Zamanında olması gereken ve olmayan, yarım kalan hikayeler tamamlanmak üzere geri dönüyor..
Tamam... Buna da eyvallah diyorsun..
Ama sorguluyorsun "Neden ben herşeye sünger çekip yeni bir sayfa açtığımda bu geri dönüşler"
Bu hayatın benimle nasıl oyunu ya da alay edişi diyorsun..
Zamanla.... zorla sindirdiğim ne var ise şimdi önümde öldür bizi ama sırtını dönme der gibi..
Öyle hissizleşmiş ve sindirmişim ki ne bir nefret ne bir merhamet hiç bir şey yok..
Ama bu başı bozuk düzen de neyi anlamam gerekiyor ve ben anlayamıyorum...
Neden her defasında bu sınavda sınıfta kalıyorum ben..
Ne yani kin ve öfke ile hareket ettiğimde "kendime mi zararım" ?
"Kendi kendimi mi yıpratıyorum aslında?"
Ne yani ne ??
Zaten herkesi bir zaman sonra içimde affediyorum ve bir karınca kadar değeri kalmıyor ki?
Ne traji komik bir filmsin sen hayat..
İnsanlar insanları değiştirmek bir kalıba sokmak isterken,
Beni değiştirmek isteyenin tam da senin olman..

__________________