Çevrimdışı

Hiç üşümüyorum demiştim o gün sana,
Yarı mahcup yarı telaşlı sorduğun soruya.
Söylediğim ilk yalandı oysa.
Hissedersin sandım,üstelerdin belki de,
İnanmamanı düşledim,
Sessizliğimi duymanı,
Sözlerimdeki nazı gör istedim..
En çok beni görmeliydin,
Seni en çok seven beni..
Geçmişte kalan değil,
bir dakika daha fazlası olmalıydık seninle..
Biz herşeyden fazla olmalıydık..
Ardımızda bıraktığımız izleri örtmek için,
Ne kadar da hevesli bak kar taneleri..
Gökyüzü beyaz beyaz ağlarken kalbimin sesine,
Sen kuşların sesini duyuyordun,
Cebinden çıkardığın ekmeği ufalıyordun,
Oturduğumuz bankın hemen önüne..
Kuşları bile kıskandığım için utandım o an kendi halime..
Tıpkı yerdeki kırıntılar gibiydi umutlarım..
Hepsini un ufak etmiştin nihayetinde..
Karnı doyunca uçup giden kuşlar gibi gitmeliydim ben de..
O zaman anlardın belki üşüdüğümü,
Duyardın sustuklarımı,
Yeniden cesaret ederdin belki kalbime değmeye,
Senden gitmeliydim,
Elinle koysan dahi bulamayacağın kadar uzağa,
Uzaklar beni daha çok anlar,
Daha çok severdi nasıl olsa..