| Cevap: Büyüdükçe Kırıldık
‘Çocukken kollarımı montun içine saklayıp kollarım yok diye dolaşırdım..,diğer oyuncaklarım gücenmesin diye hepsiyle tek tek uyumaya çalışırdım..Şu 6 renk bir arada renkli kalemlerim vardı,tüm renklerine aynı anda basmaya calışırdım kağıtta..bardağa üzümsuyu koyup şarap içiyormuş taklidi yapardım..evdekileri korkutmak için kapı arkalarına koltuk arkalarına saklanırdım..,babamın beni yatağıma taşıması için uyuyor taklidi yapardım.
ay’ın bizi takip ettiğini düşünürdüm yolculuk esnalarında..o yol kenarında koca koca direkler benim dünyamda birer savaşçı adamlar olurdu...yağmur yağdığında herbirini diğerinle yarıştırırdım o daha once düştü diğeri daha önce ..
Büyümek isterken ne düşünüyorduk ?’
__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı.. |