Çevrimdışı

İnsan olmaya, içinde bulunduğum durum her ne olursa olsun “değiş kızım” diyerek korunmaya, insan kalmaya, yokluğa, ölüme, kuzenlerimin eskilerini giymekten kurtulacağıma, çamur ve çubuk kraker karışımıyla yepsyeni bir dünya kuracağıma, yaralanan dizimin öpülünce iyileşeceğine, solucanların dünyayı kurtaracağına, kurbağaların kobay olduğuna inandım...

Dünyanın güzel bir yer olduğuna fakat insanların hep olumsuz yanlarına baktıklarına inandım.. İnancımın en kırılası noktasında bile ben, inanmaya inandım. İnancın o sarsılmaz gücünün tüm olumsuzlukları bir hamlede yıkabileceğine inandım.

..ve evet ben inanan bir insanım..
bir gün inancımı kaybedersem okuduğum tüm şairler inancımın tozunu alıp imbiklerinden süzerek onu yenileyecektir..