Çevrimdışı

juju Nickli Üyeden Alıntı

*Ufakken( sanırım 20 yaşına kadar falan), ders dinlerken böyle harika hayaller kurardım. İşte şurdan canavar girmiş, nereye kaçardım, nereye koşardım, sonunda nasıl kahraman olduğumun anlaşılamadığı hayaller. Bence hepsi harikaydı. Neden hala yapmıyorum acaba? *Yine bazen aile üyelerimi kaybettiğimde ne hissederim acaba diye düşünüp ağlıyordum. Neyse ki bu çok geç yaşlarıma kadar sürmedi. Kafayı yer insan ayol. *Lise dönemi dersleri o kadar sıkıcı ve manasız geliyordu ki birkaç kez disipline yollamalarına rağmen 30 yaşıma kadar okumam gereken çoğu kitabı bu dönemde derslerde okumuştum. Hayır geometri dersinde roman okumanın nesi yasak değil mi? Milletin disiplin suçları kavgadır benimki kitap. Çok acı.

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] ilk itirafının benzeri olarak sürekli toplu taşımalarda şimdi bağırsam, olay çıkartsam ıssız yerde pat diye ineceğim desem, kalkıp aniden yolculuk sırasında bağıra bağıra şarkı söylesem ne olur gibi şeyler kurgulardım ben de ufakken

ikinci itirafının birebir aynısını yaptım kafamda herkesin cenazesini kurguladım ve atlattım annem dısında herkesin cenazesinden sonra hayatıma devam edebildim, daha henüz kimsem ölmedi o yüzden teorideki pratikte ne olur bilemiyorum sdfgjk

üçüncü itirafında da matematik dersinde lisede schopenhauer okuyordum 3.haftanın sonunda müdür odasına gönderdi hocam, baska kitaptan disiplinlik olmadım ama kavgadan ve öğrencileri örgütlemekten disipline çok gittim lisede :ı

seninkileri görünce yazmak istedim

__________________