| Cevap: İtiraf et
*Ufakken( sanırım 20 yaşına kadar falan), ders dinlerken böyle harika hayaller kurardım. İşte şurdan canavar girmiş, nereye kaçardım, nereye koşardım, sonunda nasıl kahraman olduğumun anlaşılamadığı hayaller. Bence hepsi harikaydı. Neden hala yapmıyorum acaba?
*Yine bazen aile üyelerimi kaybettiğimde ne hissederim acaba diye düşünüp ağlıyordum. Neyse ki bu çok geç yaşlarıma kadar sürmedi. Kafayı yer insan ayol.
*Lise dönemi dersleri o kadar sıkıcı ve manasız geliyordu ki birkaç kez disipline yollamalarına rağmen 30 yaşıma kadar okumam gereken çoğu kitabı bu dönemde derslerde okumuştum. Hayır geometri dersinde roman okumanın nesi yasak değil mi? Milletin disiplin suçları kavgadır benimki kitap. Çok acı.
|