İçimi ince ince kazıyorum sizinle, size sezdirmeden. Neye meylin varsa o imtihanın olurmuş ya sizsiniz benim imtihanım. Kendimi size benzerken yakalıyorum sık sık. Siz beni üzen, üzdüğüne üzülen zannediyorsunuz, ben kendimi öldürmeye çalışıyorum sizde siz yaralanıyorsunuz o yaralar bende birikip beni öldürüyor. Öldürüyor kelimesi hiç yakışmadı buraya, fazla arabesk. Biz toplum olarak biraz fazla arabeskiz hep, damien rice dinlerken o sigara yakışınız arabesk, müslüm gürses çalarken uzaklara dalmanızla aynı tavır yüzünüzdeki.

Bu coğrafyada hayat fazla arabesk, kendine üzülemiyorsan da karşındakine gördüğüne insanına hüzünleniyorsun. İnsan olmak fazla hüzünlü bir mevzu buralarda.

Tüm içkileri denedim en çok rakı severim, her türlü müzik dinledim en çok bağlama severim, çoğu tatlıyı çoğu yemeği denedim en çok kuzu eti severim, pirinçten daha çok bulgur severim ve en çok anneannemi sevdim. Tüm bunlar hep coğrafyamın gereğiydi. Çok sonraları dedem gibi rakı içmeye anneannem gibi ağlamaya başladım. Onların acılarının yanından bile geçemezken acılarım, yüreğim bedenime sığmadı. Dedem çok yaşlıydı aramızdan ayrıldığında, bir asır dayanmıştı yüreğine, anneannem uçmadan uzun yıllar kondu dünya damında yüreğine rağmen. Ben 22 yaşındayım, yüreğim sığmıyor göğüs kafesime, anneannem metaneti, sabrı hep gösterdi gördüklerimin karşısında ama anneannem gidince kanatları çıktı yüreğimin tutamaz oldum onu kafesimde.

Bir şey can atıyor içimden çıkmaya, ve insanlar ölmek diyorlar buna.

giz.
2013'