Sıradan günler..
Bir süre sessiz kaldım..
Evet, ve düşünmek için fırsatım oldu..
Ben 29 yıllık hayatımda,
Hep sonradan pişman oldum..
Hani bazen gözlerin içi parlar..
Işıl ışıl bakarsın ya..
İşte ışıklarım söndü benim..
Gülmeyi özler, sevmeye hasret kalır oldum..
Canım derken, canımdan can gitti bilemedim..
Konuşamıyorum, Ses gelmiyor içimden..
Dilimi kesip aldılar sanki..
İnsanlardan soğudum, yordular beni..
Ne yapayım, isyemiyorum ses etmeyi..
Hiç birşey yapmak istemiyorum..
Bitirdim gönül işlerini, yol verdim gidişine..
Bir benden öte yok, anla yok oldum ben..
05.04.2018 10:05 S.M. |