Çocuktum..
Duyardım sağdan soldan..
“Sevda, başı dumanlı bir çetin dağdır” diye..
...
Sonra büyüdüm,
hangi kapıda dursam, alay edildim..
Utanmadılar,
“Ben senin mutluluğunu istiyorum” dediler,
kandırıldım..
Dedikleri oldu hep,
mutluluğumu alıp gittiler..
Kime meyletsem,
“Allah versin!..” dedi..
Şimdi Sana geldim Allah'ım!
Kapı kapı kovuldum, Sana geldim!..
Herkesin hiç ettiği kalbime bak..
Sen herkes degilsin oysa,
verirsin Sen kalbi yitik kuluna..
Dünyanın dağıttığı kalbimi
topla Allah'ım…