Çevrimdışı

kapanma sümer'de babil'de hatta erken anadolu dönemlerinde bile vardı. inanışa göre her genç kız evlenmeden önce tapınağa gider ve orada bir kereye mahsus olmak üzere tanımadığı bir erkekle para karşılığı beraber olurdu daha sonra bu parayı tapınağa bağışlardı. bu artık kadının evlenebileceği anlamına gelirdi. bu cinsel birleşme son derece kutsal sayılırdı.

bunu yapmayan kızlar evlenemezdi. asilzadeler bile kızlarını kendi elleriyle bu tapınaklara getirmişlerdir. bunun dışında bir de tapınak rahibeleri vardı onlar ise bu işi sürekli yaparak tapınağa gelir sağlarlardı.

bu kadınların diğer kadınlardan ayrılması için başlarının bir şalla örtülmesi zorunluydu. bu örtü o kadının artık evlenebileceği anlamına geliyordu. bunun dışında kızların, cariyelerin ve fahişelerin örtünmesi yasaktı.

m.ö. 1500 yıllarında asur kralı sadece evlenilebilir değil, evlenen, dul kalan kadınların da örtünmesini zorunlu kıldı. böylece kapanmak artık tamamiyle bir kadın sembolü haline geldi. bu uygulama persler'de devam etmiş daha sonra da araplara geçmiştir.

günümüzdeki türbanın vücudu kapatmak olarak anlaşılmasının sebebi ise arap kültüründen dolayıdır. eskiden insanlar kavurucu çöl sıcaklarından zarar görmemek için tüm vücutlarını kapatırlardı. erkekler ve kadınlar Ve bu giyim tarzı da zamanla gelenekselleşti, kadınlar için türbanla bir tutulmaya başlandı. müslümanlığa geçen türk toplumu da araplara benzemeye çalıştı, onlar gibi giyinmeye başladı ve türban olayı da günümüzdeki halini aldı.