| İçini dök!
Ben cezasına razı çocuk!
Gökyüzünden yıldız çalıp kâğıtlara yapıştıran şair kadın!
Son sözü söyletmemek için kadere,
saplanmayı bekleyen
bir hançer; -kendi seçtiği ölüm yakışır ancak diyor, bir şairin bedenine.
Hatıralar, hatıralar..
Bende, bir duvar can bulan incir kadar
kendinden ve kendi haline bırakılmış olan aşk...
Gerçeğin körleştiği yerde başlayan aşk ve bile isteye çileye kapanan zavallı kalp.
|