Çevrimiçi

Askerliğimi; Gabar ve Cudi dağlarında yaptım. Oradaki olumsuz hava şartlarına rağmen gece çöktüğünde aklıma ilk gelen insanlar ailemdi.. Ve herhangi bir yerden bana gelebilecek hain bir mermiyle yaşamımın sona ermesi korkusuyla onların çok üzüleceği bu dünyada var olup ruhen yok olmaları idi.. Ama en çok cesaretlendiren şey de bu Vatan için Bayrak için hainlere karşı siper olup Vatan'ımın nöbetini tutmaktı.. Biz rahat şekilde yatağımızda uyuyabiliyorsak, hayat istediğimiz gibi gitmese bile kazanıyor evimizi geçindirebilecek bir şansımız varsa da bu Kahraman Mehmetçiklerimizden dolayıdır. Günlük hayatın koşuşturmasında her ne kadar böyle konular aklımıza gelmese de kalbimiz, gönlümüz, dularımız sizlerden yana Vatanımızı bekleyen güzel inasanlar.. Vur Hainlere Mehmedim! Acıma..