Çevrimdışı

Yine izinli bir gün.. Yine soğuk, kasvetli bir İstanbul havası.. İzmir ben seni çok özledim, İstanbul'a kaç yıldır alışamadım. Biliyor musun son nefesimi bile sende vermek istiyorum.. İliklerime kadar doğduğum yeri hissediyorum, özlüyorum.. Bu özlem başka bir özlem.. O müstakil evimizin hemen yan tarafında bulunan Portakal ağaçlarını unutmak mümkün mü? Küçükken yağmur yağdığında bahçeye çıkıp, yağmurun sesini ağaçların dallarına düşen yağmur damlalarıyla duymanın hazzı hiç unutulur mu.. Özlem duygusu çok farklı sana karşı, senin havan, suyun bambaşka..