/watch?v=zGEQMt6aWAM

Hani bazı şarkılar vardır. ne zaman duyulsa can yakan..
bi ok gibi kalbe saplanan,deştikçe deşen.. ama kanatmayan..
en mutlu olduğunu düşündüğün anlarda bile seni paramparça etmeye yeten..
mıh gibi bırakan seni.. aslında olduğun yerde olmadığını hissettiren..
tamamen yalnız ve yabancı olduğunu her şeye..
ama asla ağlatmayan.. içine attıran..
canını yaka yaka defalarca dinlediğin.. dinlemekten usanmadığın... zaman sonra silip attığın...
...ve aylar,yıllar geçse de duyduğun ilk an aynı duyguları yaşatan..
unutmadın gerizekalı, hiçbir şeyi.. alıştın sadece. alışmaya alıştın.. ama onu bile becerememişsin ki, sen bir adım bile gidememişsin ki aslında! gerçeğini yüzüne vuran..
çalıp bittiğinde ise geri döndüren seni, hiçbir şey olmamış o az önce ki kahrolan sen değilmişsin gibi hayatına kaldığın yerden devam edişine şahit...